J’oublie / Oblivion
Tęskniąca, samotna kochanka, jej chłodne i puste łóżko, noc przepojona smutkiem, to elementy łączące Ondinatę z J’oublie (Oblivion) – utworem Astora Piazzolli do filmu Marco Bellocchiego Enrio IV z 1984 roku w wykonaniu KAYAH & Gang Tango.
Dzień wypełnia działanie, absorbuje uwagę innych. Noc przynosi zatrzymanie. Ciemność, bezruch i cisza brutalnie obnażają prawdę, a potem deformują ją i wyolbrzymiają. Słychać każdy szmer, niekontrolowane myśli galopują. Sen nie przychodzi. Bohaterka przeżywa rozpacz rozstania, fantomowy ból uniemożliwia jej spanie i śnienie. Ciąg nieprzespanych nocy i permanentne zmęczenie skutkuje insomnią.
Oblivion to przykład tango nuevo, stylu stworzonego przez Piazollę, który nie jest przeznaczony do tańczenia, ale do słuchania. Rytm tanga jest wyraźny, jednak ulega zakłóceniom. Zachowana zostaje natomiast charakterystyczna melancholia, wyraźnie odczuwalna w prezentowanej wersji utworu.
Noc dookoła noc
Całe miasto śpi
Czuwam wciąż…
